Ayrılık ne onulmaz yaraymış şimdi anladım. Öyle alıp başını gitmeler sadece filmlerde kolaymış. Yol hikayeleri göründüğü kadar eğlenceli, macera dolu değilmiş onu öğrendim. Tüm sevdiklerini ve hayatını memlekette bırakıp uzaklara gitmek hiç kolay değilmiş. Türküler daha bir derinmiş uzaklarda.
Oğlum yaşanmaz bu ülkede, bir fırsatını bulursam kaçarım demenin yalan olduğunu farkediyorsun. Zaten elindekinin kıymetini yitirince anlarmış insan. Önemli olan zamanında kıymetini bilmekmiş sahip olduklarının. Geride bıraktıklarını, bıraktığın gibi bulamama ihtimalinin yüreğini mengene gibi sıkması da cabası. Güçlü olman lazım. Yıllarca kahramanlık hikayeleriyle, şövalye gibi yetiştirildikten sonra güçsüz olman da beklenemez zaten. İnsanın memleketi gibisi yok. Şu anda İzmir'de sahil kıyısında bir kahvaltı veya Ankara'da Northshields'da arkadaşlarımla bir gece için şeytana ruhumu satabilir, olmadı uygun fiyata kiraya da verebilirim. Ülkemizin kıymetini bilin.Gidin oyunuzu da kullanın.Hasta etmeyin adamı.
:))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder